ဦးေခါင္းအမဲလိုက္တာမခံရေအာင္

ဦးေခါင္းအမဲလိုက္တယ္ဆိုတာက သူမ်ားကုမၸဏီကဝန္ထမ္းေတြကို လစာ ေကာင္းေကာင္းေပးၿပီး မိမိကုမၸဏီကို ေခၚ ယူအသံုးျပဳတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
HR Manager တိုင္း( Head-Hunting) ဦးေခါင္းအမဲလိုက္ခံေနၾကရပါ တယ္။ ကုမၸဏီတိုင္း ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ုဒုကၡ တစ္ခုကိုျပပါဆိုရင္ ဦးေခါင္းအမဲလိုက္ တာပါပဲ။
မိမိကုမၸဏီကသင္ေပးလိုက္ သူမ်ား ကုမၸဏီကေခၚသြားလိုက္နဲ႕ သမင္ေမြးရင္း က်ားစားရင္းျဖစ္ေနတာကို တားဖို႕ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။
တတ္ႏိုင္တာတစ္ခုကေတာ့ မိမိဝန္ ထမ္းေတြ တျခားကုမၸဏီကို ထြက္မသြားရ ေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႕(Retentive)ပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။
HR ရဲ႔ Function ေတြထဲမွာ ဝန္ထမ္းေတြကို ေခၚဖို႕ခန္႕ဖို႕၊ သင္ဖို႕ထိန္းဖို႕ ဆိုၿပီးပါတာပဲမဟုတ္ပါလား။
ခန္႕ၿပီးသားဝန္ထမ္းေတြကို အလုပ္မွာ ပိုေတာ္ေအာင္လို႕ Training and Development လုပ္ေပးရသလို အရည္ အခ်င္းရွိတဲ့ဝန္ထမ္းေတြကို အလုပ္ကေန ထြက္မသြားရေအာင္လို႕ အလုပ္မွာ ၿမဲေန ဖို႕အတြက္Retainingလုပ္ရတာလဲ တစ္ ခုအပါအဝင္ပါပဲ။
ဝန္ထမ္းတစ္ဦးဟာ လုပ္ငန္းတစ္ခု ကေန အျခားလုပ္ငန္းတစ္ခုကို ေျပာင္း သြားရတာက အေၾကာင္းအခ်က္ႏွစ္ခု ေပၚမွာ မူတည္ေနပါတယ္။ ဆြဲေဆာင္မႈ ႏွင့္ တြန္းပို႕မႈေတြပါပဲ။ (Pull and Push) လို႔ေျပာၾကပါတယ္။
ဆြဲေဆာင္မႈလို႕ေခၚတဲ့ Pull Forces ေတြကိုစဥ္းစားၾကည့္ေလ လစာပိုေပးတာ၊ ေထာက္ပံ့ေၾကးပိုေပးတာတို႕၊ Policy ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးတာတို႕ပဲျဖစ္ပါ တယ္။
စဥ္းစားၾကည့္ရင္ မိမိလုပ္ငန္းကပဲ လစာပိုပိုသာနဲ႕ မဆြဲေဆာင္ႏိုင္တာလား၊ သူမ်ားလုပ္ငန္းကပဲ လစာေကာင္းေကာင္း နဲ႕ဆြဲေဆာင္တာလားဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ ရမွာပါ။
တြန္းပို႕မႈလို႕ဆိုတဲ့ Push forces ေတြ ကိုစဥ္းစားၾကည့္ရင္ေတာ့ ေအာက္က အခ်က္အခ်ိဳ႔ကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
၁။ အမွားလုပ္မိတဲ့ဝန္ထမ္းေတြကို အျခား ဝန္ထမ္းေတြရဲ႔အေရွ႕မွာဆူတာ၊ ႀကိမ္းေမာင္းတာ၊ ေအာ္ေငါက္တာ ေတြကလည္း Push တစ္ခုပါပဲ။
၂။ ဝန္ထမ္းအခ်င္းခ်င္း အစဥ္မသင့္လို႕ စကားမ်ားတဲ့အခါေတြမွာ ျပႆနာ ေတြကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားတာတို႕၊ အဆင္ေျပတဲ့ ဝန္ထမ္းဘက္က လိုက္ ၿပီး တစ္ဖက္ဝန္ထမ္းကို အေရးယူ အျပစ္ေပးတာ။
၃။ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ နဲ႕ပတ္သက္ၿပီး အသိအမွတ္ျပဳတာ တို႕၊ ခ်ီးမြမ္းတာတို႕မလုပ္တာ။
၄။ ဝန္ထမ္းေတြက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ေတြေျပာျပတဲ့အခါ အႀကံေတာင္းတဲ့ အခါမွာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာ အကူအညီမေပးတာ။
၅။ ဝန္ထမ္းေတြက သူတို႔ရဲ႔ရသင့္တာ ေတြကိုေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုတဲ့အခါမွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႕ ေရွာင္ဖယ္ ေရွာင္ဖယ္လုပ္တာ။
၆။ ဝန္ထမ္းအခ်င္းခ်င္းကို ရန္တိုက္ၿပီး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လိုက္ ၾကည့္ကာ ရန္လိုေနတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ။
၇။ ဝန္ထမ္းေတြကို ဖိႏွိပ္ထားတဲ့ စည္း ကမ္းခ်က္ေတြထုတ္တာ။
၈။ ဝန္ထမ္းေတြကိုအယံုအၾကည္မဲ့ကာ တာဝန္ေတြကို ခြဲမေပးထားတာ။
၉။ ဝန္ထမ္းေတြကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ပိတ္ ပင္ထားတာ။
၁၀။ အဆင္ေျပတဲ့ဝန္ထမ္းေတြနဲ႕သာ စကားေျပာၿပီး အဆင္မေျပတဲ့သူကို ပယ္ထားတာ။
၁၁။ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာလိုက္ၾကည့္ၿပီး အျပစ္တင္တဲ့စကားေတြကိုသာ ေျပာ တာ၊ အမွားတိုင္းကိုဒဏ္႐ိုက္တာ။
၁၂။ ဝန္ထမ္းေတြနဲ႕ စကားေျပာတဲ့အခါ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာမေျပာဘဲ အထက္စီးတဲ့ ေလသံေတြနဲ႕ေျပာတာ။
၁၃။ ဝန္ထမ္းေတြကို အလုပ္နဲ႕ပတ္သက္ ၿပီးေျပာျပတာ၊ သင္ေပးတာ၊ ေဆြးေႏြးတာေတြမလုပ္ဘူး။
၁၄။ ဝန္ထမ္းေတြအေပၚ လိုရင္တစ္မ်ိဳး၊ မလိုရင္တစ္မ်ိဳးဆက္ဆံတာ။
၁၅။ မိမိထုတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းေတြကို မိမိကိုယ္တိုင္ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး ဝန္ထမ္း ေတြကိုခ်ိဳးေဖာက္ရင္ ဒဏ္ေငြ႐ိုက္ တာ။
၁၆။ အလုပ္ထဲက မိန္းကေလးဝန္ထမ္း ေတြကို ရိသဲ့သဲ့လုပ္တာ။
၁၇။ လုပ္သက္ၾကာတဲ့ဝန္ထမ္းေတြကို ေနာက္မွဝင္လာတဲ့ ဝန္ထမ္းအသစ္ ေတြနဲ႕ လစာအတူတူေပးထားတာ။
၁၈။ ဝန္ထမ္းတစ္ဦး ထြက္သြားတဲ့အခါ က်န္ခဲ့တဲ့ဝန္ထမ္းေတြကို အျပစ္ေျပာ တတ္တာ။
၁၉။ Leader စိတ္ဓာတ္မရွိတဲ့သူကို Manager ကိုခန္႕ထားတာ။
၂၀။ ေလ့လာမႈမရွိတဲ့သူကို တာဝန္ခံတို႕၊ Manager တို႕ခန္႕ထားတာ။
၂၁။ ဆုေပးစနစ္ထက္ ဒဏ္ေပးစနစ္ကို က်င့္သံုးတာ။
၂၂။ လစာေပးတဲ့စနစ္ တိတိususမရွိ တာ။
၂၃။ လစာကိစၥေတြကို ဝန္ထမ္းေတြက ဘယ္သူ႕ကိုေမးလို႕ေမးရမွန္းမသိတာ။
၂၄။ စီမံခန္႕ခြဲမႈညံ့လို႕ Customer Complain တတ္တာကို ဝန္ထမ္းေတြ ေၾကာင့္ဆိုၿပီး ဆူပူတက္တဲ့လုပ္ငန္း ခြင္ျဖစ္တာ။
၂၅။ အလုပ္ခန္႕စဥ္တုန္းက ဝန္ထမ္းေတြ ရဲ႔ရပိုင္ခြင့္ေတြကတစ္မ်ိဳး၊ အလုပ္လုပ္ တဲ့အခါမွာတစ္မ်ိဳး ရပိုင္ခြင့္ပံုေသမရွိ တာ။
၂၆။ မွတ္ပံုတင္ေတြသိမ္း၊ ဘြဲ႔လက္မွတ္ ေတြသိမ္းထားၿပီး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ကာ ဝန္ ထမ္းေတြကို အလုပ္လုပ္ေစတာ။
၂၇။ လုပ္ငန္းခြင္ထမင္းစားခ်ိန္ တိတိက်က်မရွိတာ၊ ထမင္းစားဖို႕ေနရာ သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရွိတာ။်
၂၈။ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ခြင့္ေတြမေပးတာ မတရားတဲ့ခြင့္ေတြနဲ႕ ဒဏ္ေငြေတြနဲ႕ ကစားကာ ဝန္ထမ္းေတြအေပၚ ဖိႏွိပ္ ထားတာ။
၂၉။ အခ်ိန္ပိုေတြဆင္းခိုင္းၿပီး အခ်ိန္ပို ေၾကးေတြမေပးတာ။
၃၀။ အစိုးရ႐ံုးပိတ္ရက္ေတြမွာလည္း အလုပ္ဆင္းခိုင္းတာ။
၃၁။ သႀကၤန္တြင္းမွာလည္း ႐ံုးဖြင့္တာ။
၃၂။ ပညာရွင္ေတြကိုခန္႕ထားၿပီး အၿမဲတမ္း ရာထူးတစ္ခုရလာတဲ့အခါမွာ ပညာ ရွင္စရိတ္မသတ္မွတ္ေပးတဲ့အျပင္ လစာတိုးဖို႔ကိုလည္း အခ်ိန္ေတြဆြဲ ေနတာ။
၃၃။ အမ်ိဳးသမီးဝန္ထမ္းေတြကို ေရသန္႕ ဘူးလို အေလးပစၥည္းေတြမခိုင္းတာ။
၃၄။ အလုပ္အားလို႕ အလုပ္သမားေတြ ထိုင္ေနတာကို မလိုခ်င္တဲ့လုပ္ငန္းခြင္ ျဖစ္ေနတာ။
၃၅။ အင္တာဗ်ဴးမွာကတည္းက အလုပ္ သဘာ၀ကို ေသခ်ာမေျပာဘဲ ခန္႕တဲ့ အခါ။
၃၆။ တိက်တဲ့၊ ေသခ်ာတဲ့ JD ေတြမရွိတဲ့ အခါ။
၃၇။ အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ အစည္းအေ၀းေတြ ကို အၿမဲတမ္းလုပ္တာ။
၃၈။ တာဝန္ရွိလို႔ လုပ္လိုက္တဲ့ဝန္ထမ္း ေတြကို တာဝန္ခံမယ့္သူမရွိတာေတြ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ံHerzberg ရဲ႔ Motivation – Hygiene Theory ကို သတိထား ၾကဖို႕ပါပဲ။ Hygiene factor ေတြ ျဖစ္တဲ့ ရပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့လစာ၊ လုပ္ခစတဲ့ အေထာက္အကူပစၥည္းေတြဟာ ဝန္ထမ္းေတြကို အလုပ္မွာ မေက် မနပ္မႈေတြ ေလ်ာ့သြား႐ံုသာရွိပါ တယ္။ ေက်နပ္မႈကို အျပည့္အ၀ မေပးႏိုင္ပါဘူး။
Motivation factor ေတြျဖစ္တဲ့ ဝန္ထမ္းကို အသိအမွတ္ျပဳတာ၊ တန္ဖိုး ထားတာ၊ ေလးစားတာ၊ ခ်ီးေျမွာက္တာ၊ တာဝန္ေပးတာ စတာေတြကပဲ ဝန္ထမ္း ေတြကို အလုပ္ခြင္မွာ ၾကာရွည္ၿမဲစြာနဲ႕ တျခားအလုပ္ေတြရဲ႔ ဦးေခါင္းအမဲလိုက္ တာေတြကေန ကာကြယ္ႏိုင္မွာပဲျဖစ္ပါ ေတာ့တယ္။

Credit-Opp Journal

Ref: ေက်ာက္သင္ပုန္း

ေအာင္ျမင့္ျမတ္(Myanmar Youths)