ပခံုးတစ္ဖက္ေတာ့လိုတယ္

ေမေမက “လူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္း ေတြမွာ ဘာက အေရးအႀကီးဆံုးလဲ” လို႔ ကၽြန္မကို ေမးေလ့ရွိတယ္ …

ႏွစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာလာေတာ့ အေျဖကို ကၽြန္မ ခန္႔မွန္းမိလာတယ္ .. အဲဒါနဲ႔ … ကၽြန္မငယ္ငယ္တုန္းက ထင္တာေတာ့ အသံက လူ႔ခႏၶာကိုယ္မွာ အေရးႀကီးဆံုးထင္ တယ္ .. ဒါေၾကာင့္ အေရးႀကီးဆံုးက “နား” ပါ ေမေမ လို႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္ … ။

ေမေမက “မဟုတ္ေသးဘူး … နားမၾကားတဲ့ လူေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ေလ …. ဆက္ၿပီး စဥ္းစားဦး ေနာက္မွ ထပ္ေမးမယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္ … ။

ႏွစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ ၾကာလာေတာ့ … ေမေမက အဲဒီေမးခြန္းကို ထပ္ေမးျပန္ပါတယ္ … ပထမ တစ္ႀကိမ္ ေျဖၿပီးကတည္းက အဲဒီေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖကို ေလးေလးနက္နက္ ဆက္စဥ္းစားခဲ့တယ္ … ။

ဒါနဲ႔ … ဒီတႀကိမ္မွာေတာ့ “အျမင္ကလည္း အေရးႀကီးတာပဲ … မ်က္လံုးက အေရးႀကီးဆံုးပဲ လို႔ ” ေျဖလိုက္ပါတယ္ … ။

ေမေမက ကၽြန္မကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ “ေတာ္ေတာ္ကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေလ့လာႏုိင္တာပဲ … ဒါေပမယ့္ အေျဖမွန္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး … မ်က္စိမျမင္တဲ့ သူေတြလည္း ေလာကႀကီးမွာ အမ်ားႀကီး ရွိတာပဲ” လို႔ ေမေမက ေျပာျပန္ပါတယ္ … ။

ကၽြန္မလည္း ေလးကန္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေမေမ့ ေရွ႕ က ထြက္လာခဲ့ပါတယ္ … ။

ကၽြန္မလည္း အဲဒီ ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖကို စဥ္းစားပါတယ္ … အေမကလည္း ၂ ႀကိမ္ … ၃ ႀကိမ္ ေလာက္ ထပ္ေမးပါေသး တယ္ … ၊ ေျဖလိုက္တိုင္းလည္း မမွန္ခဲ့ပါဘူး … ။ “သမီးေလးက တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ ပိုပိုၿပီးေတာ့ ေတာ္လာတယ္” လို႔ေတာ့ ကၽြန္မကို ႏွစ္သိမ့္ပါတယ္ … ။

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာေတာ့ အဖိုးက ဆံုးသြားပါတယ္ … မိသားစုေတြ အားလံုး ေၾကကြဲ ခံစားရပါတယ္။ မိသားစုေတြ အားလံုး ငိုၾကပါတယ္ … ေမေမလည္း ငိုေနသလို … ေဖေဖလည္း ငိုေနတယ္ … ။

အဖိုးကို ေနာက္ဆံုး ႏႈတ္ဆက္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ေမေမက ကၽြန္မကို ၾကည့္ပါတယ္ … ၿပီးေတာ့ “သမီး … လူေတြအတြက္ အေရးအႀကီးဆံုး အစိတ္အပိုင္းကို သိၿပီလား” လို႔ ေမးျပန္ပါတယ္ … ။

ကၽြန္မ ေခါင္းခါျပလိုက္ပါတယ္ … ကၽြန္မထင္ခဲ့တာ ဒါဟာ ေမေမက ကၽြန္မကို ကစားတဲ့ အေနနဲ႔ပဲ ေမးခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းလို႔ ထင္ခဲ့တယ္ … ။

ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာေၾကာင့္ထပ္ေမးလဲ ဆိုတာကိုလည္း နားမလည္ ႏုိင္ဘူး ... ။

ကၽြန္မစိတ္ေတြလႈပ္ရွားၿပီး ကေယာက္ကယက္ ျဖစ္ေနတာကို ကၽြန္မရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ေပၚလြင္ ေနတယ္ …

“ဒီေမးခြန္းက တကယ္ကို အေရးႀကီးတယ္ … သမီးေလးက ေမေမ့ကို နား … မ်က္လံုး စသည္ျဖင့္ အေျဖေတြ ေျပာခဲ့တယ္ … အေျဖေတြကိုလည္း မွားတယ္ လို႔ ျပန္ေျပာခဲ့တယ္ …ခုေတာ့ ေျပာျပေတာ့မယ္ … ၊ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ဒီေန႔မွာ သမီး အတြက္ အေရးႀကီးတာကို ေျပာျပခ်င္လို႔ပဲ …”

အေမက မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ႔ ကၽြန္မကို ငံု႔ၾကည့္တယ္ … အေမ့ မ်က္ဝန္းထဲက မ်က္ရည္ေတြကို ကၽြန္မ ျမင္ေနရတယ္ … ။

“အေရးအႀကီးဆံုး ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းက ပခံုး ပဲ … သမီး” လို႔
အေမက ေျပာပါတယ္ … ။

“ဘာေၾကာင့္လဲ ေမေမ … ပခံုးက ေခါင္းကို ေထာက္ပံ့ေပးထားလို႔လား” လို႔ ကၽြန္မ ျပန္ေမးလိုက္ ပါတယ္ .. ။

“မဟုတ္ဘူး … ပခံုးဆိုတာ … သမီးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း … ဒါမွမဟုတ္ … ခ်စ္ခင္ရသူ … တစ္ေယာက္ ေယာက္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲၿပီး ငိုေႂကြးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေထာက္ပံ့ ေပးထားႏိုင္တယ္ … ၊

လူတိုင္းဟာ ငိုေႂကြးဖို႔ အတြက္ ပခံုးတစ္ဖက္ေတာ့လိုပါတယ္ … တခါတေလ သမီးရဲ႕ ဘဝမွာ ငိုေႂကြးဖို႔ အတြက္ လိုအပ္ လာတဲ့အခါ … ပခံုးတစ္ဖက္ေတာ့ အၿမဲတမ္း ရွိေနဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္” လို႔ အေမက ေျပာပါတယ္ … ။

အဲဒီေတာ့မွ ကၽြန္နားလည္သြားတယ္ .. ပခံုးက အေရးႀကီးဆံုးဆိုတာ တစ္ကိုယ္ေကာင္း မဆန္ဖို႔ … အဲဒီပခံုးက ကိုယ့္အတြက္ မဟုတ္ဘဲ သူမ်ားအတြက္ ဆိုတာကို သိသြားတယ္ … ၊ ဒါဟာ သူတပါးရဲ႕ နာက်င္ ခံစားမႈေတြ အတြက္ … ကိုယ္ခ်င္းစာေပးဖို႔ပါပဲ …

လူေတြဟာ ကိုယ္ေျပာခဲ့တဲ့ အရာေတြကို ေမ့ေကာင္း ေမ့သြားႏုိင္ပါတယ္ …

လူေတြဟာ ကိုယ္လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ အရာေတြကို ေမ့ေကာင္း ေမ့သြားႏုိင္ပါတယ္ …

ဒါေပမယ့္ သူတို႔ နာက်င္ေၾကကြဲ ခံစားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရွိေနေပးတဲ့ ပခံုးတစ္ဖက္ကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏုိင္ၾကပါဘူး ….

ဒါေၾကာင့္ … လူတိုင္းဟာ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ပခံုးတစ္ဖက္ေတာ့ လိုအပ္လာပါလိမ့္မယ္ …

(အင္တာနက္မွာ ဖတ္ရတဲ့ စာစု တစ္ခုကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ခံစား ေရးသားပါတယ္ … ။)

ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သတိရမိတဲ့ စကားစုေလး တစ္ခုနဲ႔ အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ …

“It’s during the worst storms of your life that you will get to see the true colors of the people who say they care about you.”

ေမတၱာျဖင့္

Credit : ေအာင္ကိုဦး(UMK)

ကြ်န္ေတာ္သိ၊ကြ်န္ေတာ္တတ္၍ ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါခင္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ေလ့လာမိသမွ်ကို စာဖတ္သူမ်ားျပန္လည္ေလ့လာမိေစရန္ ျပန္လည္မွ်ေဝျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ပို႕စ္တစ္ခုခ်င္းစီအတြက္ မူရင္းေရးသားသူမ်ားကို အထူးေက်းဇူးဥပကာရတင္ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေအာင္ျမင့္ျမတ္(Myanmar Youths) Ph-09256480246