ကုန္းေဘာင္ေခတ္မင္းဆက္ ကိုးဆက္ေျမာက္ "" ပုဂံမင္း "" ဟာ သာယာဝတီမင္းေခၚ ေရႊဘိုမင္းရဲ႕ သားေတာ္တစ္ပါးျဖစ္ ပါတယ္ ။ ၁၂၀၈ ခုနွစ္မွာ နန္းတက္ခဲ႔ၿပီး ၁၂၁၄ မွာ နတ္ရြာစံ သြားခဲ႔ရေသာ ၆ ႏွစ္သာစိုးစံခဲ႔ရတဲ့မင္းတစ္ပါးပါပဲ ။
ပုဂံမင္း ဟာ တိုင္းေရးျပည္ေရးကို စိတ္ဝင္စားမွဳမရွိဘဲအေပ်ာ္အပါးကို သာ လိုက္စားမက္ေမာသူျဖစ္ပါတယ္ ။ ၾကက္တိုက္ ငွက္ တိုက္စတဲ့ ကိစၥေတြမွာသာေပ်ာ္ပိုက္ၿပီး ေသအရက္ကိုလည္း အလြန္အၾကဴးေသာက္သံုးေလေတာ့တယ္။ဘယ္ေလာက္ထိ အေပ်ာ္အပါးႀကီးသလဲဆိုရင္ ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲျဖစ္တဲ႔ မဟာ
သႀကၤန္ပြဲေတာ္ကို ၃ရက္သာ က်င္းပခဲ့ေသာ္လည္း ပုဂံမင္း လက္ထက္မွာေတာ့ ၄၀ - ၄၅ ရက္အထိ က်င္းပခိုင္းတယ္လို႔
ဖတ္ရွဳရပါတယ္။ နံနက္မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးတာနဲ႔ " ဒီေန႔ ဘယ္ တိရိစၧာန္နဲ႔မ်ားတိုက္ပြဲလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ထားသလဲ " ဆိုတာကို အ
ရင္ဆံုး ေမးေတာ္မူတာပါဘဲ ။
အမရပူရ ေနျပည္ေတာ္အနီးမွာ
" ဗုန္းအိုး " ဆိုတဲ႔ ရြာတစ္ရြာရွိပါတယ္ ။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ဦး က ကုလားသံု႔ပန္းမ်ားေနထိုင္ရန္အတြက္ ရြာတည္ေပးခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ထိုရြာက သံု႔ပန္းကုလားေတြဟာ ၾကက္ ငွက္ ခ်ိဳ ခါ ေရဘဲ စတဲ႔ ေတာတိရိစၧာန္ေတြကို ဖမ္းဆီးေရာင္းခ်စား ေသာက္ အသက္ေမြးၾကပါတယ္ ။ ပုဂံမင္း မင္းသားဘဝ တည္းကအေပ်ာ္အပါးႀကိဳက္တတ္မွန္းသိေလေတာ့ " ဘိုင္ ဆပ္ " လို႔ေခၚတဲ႔ ကုလားတစ္ေယာက္က မင္းသားစိတ္တိုင္း က်ကစားလို႔ရေအာင္ တိရိစၧာန္မ်ိဳးစံုကိုတိုက္ပြဲျဖစ္ ဖန္တီးေပး ပါတယ္ ။ ပုဂံမင္းသားကလည္း ဘိုင္ဆပ္ကိုသိပ္သေဘာက် သြားတာေပါ့ ။ မင္းသားလည္း ဘုရင္ျဖစ္လာေရာ ကုလား ဘိုင္ဆပ္ကလည္း ဘုရင့္စိတ္တိုင္းက် ၾကက္တိုက္ငွက္တိုက္ ရံုတင္မက ထန္းရည္ ေခါင္ရည္ အရက္စတာေတြကိုပါ စီမံ
ေပးေတာ့ ကုလားဘိုင္ဆပ္ကို လက္ရံုးအျဖစ္အနားမွာထား ၿပီး ၿမိဳ႕ဝန္မင္းရာထူးကိုပါ ခန္႔အပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္ ။
တိုင္း ျပည္အက်ိဳးစီးပြါး ဘာသာ သာသနာေရး အမ်ိဳးသားေရးတို႔ကို စိတ္မဝင္စားေတာ့ဘဲ သာမန္အရပ္သားတစ္ေယာက္လို ျပဳ က်င့္ေနပါေတာ့တယ္ ။ ဘုရင္ရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကို နန္းတြင္း ပုဂၢိဳလ္မ်ားမႀကိဳက္ၾကေတာ့ေပမယ့္ ေၾကာက္လန္႔ေနၾကေတာ့ ဘယ္သူကမွမေျပာရဲၾကေတာ့ဘူး ။ ကုလားမုဆိုးဘိုင္ဆပ္က
ၿမိဳ႕ဝန္မင္းျဖစ္လာေလေတာ့ အမရပူရၿမိဳ႔ေတာ္မွာ ၾသဇာအရွိန္ အဝါလႊမ္းမိုးလာတင္မက ေလာင္းကစားနဲ႔ေသရည္ႀကိဳက္တဲ႔ ဘုရင္အေပၚမွာပါ သူ႔အလိုလိုက္သူ႔အႀကိဳက္ေၾကာင့္ ဘုရင္ ကလည္းဘိုင္ဆပ္လုပ္သမွ် ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ ၾသဇာ ရွိလာတယ္ ။ ဘုရင္ကၾကက္တိုက္ေနစဥ္ ၿမိဳ႕ဝန္ဘိုင္ဆပ္က သူလုပ္ခ်င္ရာထင္ရာစိုင္းေတာ့တာဘဲ ။တေျဖးေျဖးနဲ႔တစ္ဆင့္ တက္လာၿပီးဘိုင္ဆပ္က သူ႔တပည့္ကုလားေတြကို နန္းတြင္း သြင္းၿပီး ရာထူးေနရာေတြေပးလာေတာ့တယ္ ။
ငပိန္ဆိုတဲ႔ကု လားကိုၿမိဳ႕စားရာထူး / ေရႊေဘာ္ဆိုတဲ႔ကုလားကိုေတာ့ တံခါး မွဴးအျဖစ္ထားၿပီး ငမွံဳဆိုတဲ႔ကုလားကို ေစ်းေခါင္းရာထူးငရွင္ ေလးဆိုတဲ႔ကုလားကိုေတာ့ ထန္းေခါင္းတာဝန္ေတြေပးလိုက္ ေတာ့တယ္ ။ ရွင္ဘုရင္ကိုယ္တိုင္က ဘာသာေရးအသိမရွိ
ေလေတာ့ ဘာသာျခားေတြဝင္ေရာက္ေနရာယူၾကေရာ ေပါ့ ။ ကုလားဘိုင္ဆပ္နဲ႔အဖြဲ႕ဟာ အာဏာရလာတာနဲ႔ျမန္မာအမ်ိဳး သမီးေတြကို ေစာ္ကားမွဳျပဳလာေတာ့တယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသ မီးေတြဆိုရင္ ဘိုင္ဆပ္ရန္ကလြတ္ေအာင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကေန
ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ၾကရတယ္။ အမရပူရေနျပည္ေတာ္မွာ ဘိုင္ဆပ္အုပ္စုကိုေၾကာက္လို႔ ဘယ္သူမွမေျပာရဲေသာ္လည္း စာခ်ိဳးစာပစ္ေလးေတြကေတာ့တစတစရွိလာခဲ႔တယ္။မ်ိဳးႏြယ္ မတူ ၊ ဘယ္ကလူျပည္ဆူပြက္ေအာင္ ၊ ထားပါလိမ့္ ။ခ်ိဳး ၾကက္တည္ရာ ေတြ႕ခဲ႔ပါျပည္ေတာ္ဘယ္မွာ သာပါလိမ့္ ။ဘိုင္ ဆပ္နည္းတူ သူ႔တပည့္ကလည္းေခသူမဟုတ္ ။ နန္းတြင္းေန ရာရလာျပန္ေတာ့ ထင္ရာစိုင္းလာျပန္တယ္ ။ နန္းတြင္းအ
ေနာက္ေဆာင္ေခၚမိဖုရားအေဆာင္ကို ဘုရင္မွအပဘယ္
ေယာက်ၤားမွဝင္ခြင့္မရွိေသာ္လည္း ဘိုင္ဆပ္နဲ႔သူ႔တပည့္ ေတြ ကေတာ့ ဝင္ခြင့္ရေအာင္ဘုရင္အေပၚသိမ္းသြင္းလိုက္ၾကတာ ပါဘဲ ။အမရပူရ ျပည္႒ာနသည္အလွခက္တယ္ ။ကုလားက အားရမွ လႊတ္ေတာ္မူတယ္မလြတ္သူ ေရွးကံအေၾကာင္း လို႔ ေတာင္စပ္ဆိုလိုက္ၾကပါေသးတယ္ ။ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ ကုလား ဘိုင္ဆပ္ရဲ႕လက္ေထာက္ ၿမိဳ႕စာေရးဝန္ ကုလားငပိန္က
ေတာင္သမန္အင္းကိုျဖတ္ၿပီးတံတားထိုးရန္ စီမံလိုက္ပါ
ေတာ့တယ္ ။ပုဂံမင္းကလည္း ေဆာက္လုပ္ခြင့္ေပးေလေတာ့ ငပိန္ဆိုသူက သူ႔စိတ္တိုင္းက်ေတာင္သမန္အင္းတံ တားစီမံ ကိန္းစပါေတာ့သည္ ။ အလြန္ခံ႔ညားၿပီး က်က္သေရရွိလွတဲ႔ တံတားေပါ့ ။ ခုဆိုနွစ္ေပါင္းရာေက်ာ္သြားပါၿပီ ။ ဦးပိန္ဆိုတဲ႔ ကုလားကေဆာက္လုပ္တဲ႔တံတားျဖစ္တာေၾကာင့္
"" ဦးပိန္တံတား "" လို႔ ေခၚခဲ႔ၾကတာပါ။
ေရွးေဟာင္းတံတား ႀကီးျဖစ္သလိုအဖိုးတန္ကြ်န္းသစ္ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္နိုင္ခဲ႔ တဲ႔အတြက္လည္း သမိုင္းတြင္ေနခဲ႔ၾကတာေပါ့ ။ ဒါကေတာ့ သမိုင္းအမွန္က္ိုမသ္ိတဲ႔အခါေပါ့ေလ ။ အမွန္တစ္ကယ္မွာ
ေတာ့ ေတာင္သမန္အင္းကိုျဖတ္ကူးေဆာက္လုပ္မယ့္ သစ္ သားတံတားႀကီးကို တည္ေဆာက္ခဲ႔တာဟာ တကယ့္စိတ္ ရင္းေစတနာအမွန္နဲ႔ေတာ့မဟုတ္ခဲ႔ဘူး ။ အမွန္ကေတာ့ အ ကြက္ေစ့ေစ့ခ်လိုက္တာပါဘဲ ။ ေတာင္သမန္အင္းရဲ႕တစ္ ဘက္ကမ္းမွာ ကုလားအမ်ားအျပားတို႔ရွိေနၾကပါတယ္ ။ ဘိုင္ ဆပ္တို႔အဖြဲ႕ကအမရပူရနန္းေတာ္ကိုတက္ၿပီး အာဏာသိမ္း ပိုက္တဲ႔အခါမွာ တစ္ဖက္ကမ္းကကုလားမ်ား အလြယ္တကူ ကူးလာၿပီးေတာ့နန္းသိမ္းရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ ထားခဲ႔ျခင္းေပတည္း ။ ကုလားဆိုတဲ႔ဘာသာျခားတို႔ရဲ႕ အရိပ္ ေနေန အခကခ်ိဳးလိုက္တဲ႔ အႀကံပက္စက္ျခင္းပါဘဲ ။တံတား ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ၾကည္ႏူးနိုင္ၾကတာဟာ ဒီအျဖစ္မွန္ကို မသိ ခဲ႔ၾကလို႔ပါ ။ ဒါ့ထက္ပိုဆိုးတာက အဲဒီငပိန္ဆိုတဲ႔သူ (ဘိုင္ဆပ္ တပည့္ေက်ာ္ ငပိန္ )ကတံတားကိုေဆာက္တဲ႔အခါမွာ အမရ ပူရေနျပည္ေတာ္အဝွမ္းရွိ စစ္ကိုင္းနဲ႔အင္းဝအရပ္မွာရွိတဲ႔ ဘုန္း ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေဟာင္းေတြ / သာသနိကအေဆာက္အဦး ဓမၼာရံုေတြ ဇရပ္ႀကီးေတြ ဘုရားတန္ေဆာင္ေတြကိုၿဖိဳ ဖ်က္ၿပီး အဲဒီသစ္လံုးမ်ားကိုယူငင္ကာ အမရပူရျပည္သူအင္အား နဲ႔ တည္ေဆာက္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္ ။ကုလားငပိန္ဖ်က္လိုက္တဲ႔ သစ္ေတြထဲက အေကာင္းစားကြ်န္းသစ္လံုးေတြကို အျခား တိုင္း တစ္ပါးအထိေရာင္းစားလိုက္ပါေသးတယ္ ။ ယေန႔ေတြ႕ ျမင္ေနၾကတဲ႔ ဦးပိန္တံတားရဲ႕အေကာင္းစားသစ္ေတြဟာငပိန္ မႀကိဳက္ တိုင္းတစ္ပါးက အဝယ္မလိုက္လို႔ က်န္ေနခဲ႔တဲ႔သစ္
ေတြနဲ႔ ကြ်န္းသစ္အခ်ိဳ႕ကို ျပဳလုပ္ထားျခင္းပါ ။ တိုင္းျပည္ကိို အာဏာသိမ္းဖို႔အတြက္ တံတားထိုးေဆာက္လုပ္ထားတဲ႔ဘာ
သာျခားေတြရဲ႕စီမံကိန္းဟာ ဘယ္ေလာက္ထိရင္နာ စရာ
ေကာင္းလိုက္သလဲ ။ ေနရာမေပးသင့္ မေပးထိုက္တဲ႔ လူ မ်ိဳး ျခား ဘာသာျခားကို အာဏာေပးမိလိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ပါ နစ္နာဆံုးရွံဳးရပါေတာ့တယ္ ။
ကုလား ဘိုင္ဆပ္နဲ႔အဖြဲ႕ဟာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလးေတြကို ဖ်က္ဆီး ရံုတင္မကဘူး အဓမၼသိမ္းပိုက္ေပါင္းသင္းေနတဲ႔ မယားေပါင္း ( ၄၀ ) ေက်ာ္ေတာင္ရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ
အေပၚမွာလည္း ရတဲ႔နည္းနဲ႔ေငြေတာင္းခံတယ္ ။ အလြယ္တ
ကူမရခဲ႔ရင္ အကြက္ဆင္ၿပီး ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္ျပန္
တယ္ ။
ဘ္ိုင္ဆပ္ၿမိဳ႕ဝန္သက္တမ္း ၅ ႏွစ္အတြင္းမွာ ျမန္မာ လူမ်ိဳးေပါင္း ( ၂၀၀၀ )ခန္႔ညွဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္ အေသသတ္ခဲ႔ တယ္လို႔ျမန္မာ့သမိုင္းေတြမွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ကုလားဘိုင္ဆပ္ဆိုးသြမ္းရိုင္းစိုင္းလာမွဳကို ဘုရင္ကိုယ္
တိုင္က နားလည္သိရွိ သေဘာေပါက္လာကာ ၁၂၁၃ ခုႏွစ္
မွာကုလားဘိုင္ဆပ္ကို ရာထူးခ် ဖမ္းဆီးၿပီး အမရပူရၿမိဳ႕ လယ္မွာ ကားစင္တင္ တံက်င္ထိုးၿပီး မေသမခ်င္းကြပ္မ်က္ လိုက္ရေလေတာ့သည္ ။
ဒါက ကုန္းေဘာင္ေခတ္က ပုဂံမင္း အမ်ိဳးဘာသာသာသနာေတာ္ကို ၾကည္ညိဳရေကာင္းမွန္းမသိ မေစာင့္စည္းခဲ႔လို႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔ရတဲ႔ ျဖစ္ရပ္မွန္ရာဇဝင္သာဓက ယူစရာသခၤန္းစာတစ္ပုဒ္ပါဘဲ ။ ဒါေၾကာင့္မို႔သမိုင္းကေပးတဲ႔ ဥပမာကို သာဓကယူကာ အခုေခတ္မွာ "" အမ်ိဳးဘာသာသာ သနာအေပၚ သစၥာရွိၾကပါေစ "" လို႔တိုက္တြန္းနိွဳး ေဆာ္လိုက္ ရေပသည္ ။
ေဒါက္တာ အရွင္ေသာပါက ၏
အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ေစာင့္ေရွာက္ေရး
ေအာင္ေဇယ်တုဂ်ာနယ္ ေဆာင္းပါမွ ကူယူ
ေဖာ္ျပေပးပါသည္။
0 comments:
Post a Comment