"တကယ္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ အဲဒီေလာက္မလိုပါဘူး" တဲ့ ဂ်က္လီကေျပာတယ္။
တစ္ေန႔က talentၿပိဳင္ပဲြအစီအစဥ္တစ္ခုကို ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအစီအစဥ္မွာ ဂ်က္လီဒိုင္လူႀကီးလုပ္တယ္။ ၿပိဳင္ပဲြမွာ အသက္၈ႏွစ္ကေန ၁ဝႏွစ္အ႐ြယ္ ကေလးငယ္တစ္စုက ဝူ႐ႈ(သုိင္း)ဝင္ၿပိဳင္တယ္။ အင္တိုက္အားတိုက္ စိတ္ပါပါနဲ႔ သူတို႔ဝူ႐ႈကစားတာကိုၾကည့္ၿပီး သူတို႔အဖဲြ႔အေၾကာင္းကို ဂ်က္လီစိတ္ဝင္စားသြားတယ္။ အဲဒီမွာ အဖဲြ႔ထဲက ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ကို မင္းတို႔အေၾကာင္းေျပာျပပါဦးလို႔ ဂ်က္လီကဆိုေတာ့ ကေလးမေလးက ဘာမွမေျပာႏိုင္ဘဲ မ်က္ရည္ေတာက္ေတာက္က်ၿပီး ငိုပါေတာ့တယ္။ ကေလးမငိုေတာ့ က်န္တဲ့ကေလးေတြပါ လိုက္ငိုၾကတယ္။ ဘာေမးေမး ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ အဲဒီမွာ သူတို႔ရဲ႕လုပ္အားေပးဆရာက ကေလးေတြအစား ေျဖေပးပါတယ္။ ကေလးေတြက တိဘက္ကလာတဲ့ မိဘမဲ့ကေလးေတြပါ၊ ပီကင္းပရဟိတေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းတက္ေနၾကသူေတြပါ။ ကေလးေတြကို ဆရာက ခႏၶာကိုယ္က်န္းမာဖို႔၊ စိတ္ဓာတ္ႀကံ့ခိုင္ဖို႔ဆိုၿပီး သိုင္းသင္ေပးပါတယ္။ ကေလးေတြ ငိုတာကိုၾကည့္ၿပီး ဂ်က္လီက "တကယ္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ အဲဒီေလာက္မလိုပါဘူး။ တိဘက္မွာ ဆို႐ိုးစကားတစ္ခြန္း႐ွိတယ္ မဟုတ္လား... ေနမင္းဆိုတာလည္း႐ွိတယ္၊ တိမ္မည္းဆိုတာလည္း႐ွိတယ္... တိမ္မည္းရဲ႕ေနာက္မွာ ေနမင္းအၿမဲ႐ွိတယ္"လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္.. တကယ္တမ္းမွာ မ်က္ရည္ေတြ ဒီေလာက္မလိုပါဘူး...
လဲက်ရာကေန ထပ္တစ္ဖန္ထရပ္ဖို႔ မ်က္ရည္ေတြ ဒီေလာက္မလိုပါဘူး
အသည္းကဲြရာကေန နလန္ထႏိုင္ဖို႔ မ်က္ရည္ေတြ ဒီေလာက္မလိုပါဘူး
ဆင္းရဲဒုကၡေတြေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔ မ်က္ရည္ေတြ ဒီေလာက္မလိုပါဘူး
အခက္အခဲကိုေျဖ႐ွင္းႏိုင္ဖို႔ မ်က္ရည္ေတြ ဒီေလာက္မလိုပါဘူး
လိုတာက ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ ထရပ္ရဲတဲ့ သတိၱပါ
အသည္းကဲြရာကေန ရဲရဲေလွ်ာက္ထြက္ရဲတဲ့ စိတ္ဓာတ္ပါ
ဆင္းရဲဒုကၡကိုေက်ာ္လႊားမယ့္ စိတ္ႀကံ့ခိုင္မႈပါ
အခက္အခဲကိုေျဖ႐ွင္းမယ့္ နည္းလမ္းပါ
ဒါေတြအတြက္ မ်က္ရည္ေတြ ဒီေလာက္မလိုခဲ့ပါဘူး
တိမ္ညိဳတိမ္မည္းေတြလႊင့္တဲ့အခါ ေနမင္းႀကီးကေပၚထြက္လာဦးမွာပါ...
"ေဆာင္းေရာက္ၿပီဆိုမွေတာ့ ေႏြဦးမေဝးေတာ့ပါဘူး" တဲ့ ... ကၽြန္မအရမ္းႀကိဳက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းေပါ့။
Credit: နိုင္းႏိုင္းစေန
ေအာင္ျမင့္ျမတ္(Myanmar Youths)
0 comments:
Post a Comment