သစ္သား ပန္းကန္လံုးကေလး
===================
တစ္ခါတုန္းက အဖိုးအိုတစ္ဦး ဟာ ရြာမွာတစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္ဆန္စြာေနရတယ္ ။တစ္ေန႔ေတာ့အဖိုးအိုက သူ႔ သားနဲ႔ သူ႔ေခၽြးမသူ႔ေျမးေလးေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ သြားေနမယ္ဆိုတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ရြာကေနထြက္လာခဲ့တယ္ ..။ ဒီလိုနဲ႔ခရီးရွည္ၾကီးကိုျဖတ္သန္းျပီးေတာ့ သူ႔သား ေခၽြးမနဲ႔ေျမးကေလးတို႔ေနတဲ့အိမ္ကိုေရာက္လာပါတယ္ ။
စစေရာက္ျခင္းမွာ သားျဖစ္သူတို႔မိသားစုက၀မ္းပမ္းတသာၾကိဳဆိုၾကတယ္ ။ အိမ္ဦးခန္းမွာေနရာေပးၾကတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ အဖိုးအိုဟာသူ႔သားမိသားစုနဲ႔အတူ ေနထိုင္ရင္း တစ္ပတ္တိတိအခ်ိန္ကိုေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ေန႔တိုင္းေန႔တုိင္းမွာမိသားစုထမင္း၀ိုင္းမွာ အားလံုးအတူ၀ိုင္းစားၾကတယ ္။အဖိုးအိုရဲ႕မ်က္လံုးေတြဟာ မႈန္ရီေနပါျပီ ။အဖိုးအိုရဲ႕လက္ေတြက အသက္အရြယ္ေၾကာင့္တုန္ယင္ေနခဲ့တယ္ ။
တခါတခါ ဇြန္းနဲ႔ ခက္ရင္းေတြလြတ္က်သလို..တခါတခါမွာလည္း ပန္းကန္ထဲက ထမင္းေတြဟာေဘးနားကိုဖိတ္လို႔ဖိတ္ၾကမ္းျပင္ေပၚက်လို႔က်နဲ႔ေပပြေနခဲ့ရတယ္ ။ တစ္ပတ္တိတိရွိလာတဲ့အခါသားျဖစ္သူနဲ႔ေခၽြးမတို႔က မခံႏုိင္ေတာ့ပါဘူး ။သူတို႔တိုင္ပင္ၾကတယ္ ။
“ အေဖ့ရဲ႕ ထမင္းစားတဲ့အခါဟိုဖိတ္ဒီဖိတ္ဒါဏ္ကိုမခံႏုိင္ေတာ့ဘူး အေဖကထမင္းစားရင္လည္းအသံျမည္တယ္ ညစ္ပတ္ေနတာပဲၾကမ္းျပင္ေပၚမွာလဲ ေပပြေနေရာငါတို႔တစ္ခုခုလုပ္ရေအာင္ ” လို႔မိန္းမျဖစ္သူကိုတိုင္ပင္တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ဟာအဖိုးအိုကိုထမင္းတစ္၀ိုင္းတည္းအတူစားခြင့္မေပးေတာ့ပဲအခန္းေထာင့္ေလးမွာ စားပြဲခံုေသးေသးေလးနဲ႔ေကၽြးပါေတာ့တယ္ ။
အဖိုးအိုဟာ ေၾကြပန္းကန္နဲ႔စားတဲ့အခါ မွာလည္းခဏခဏ ပန္းကန္ေတြက်ကြဲတဲ့အတြက္သားျဖစ္သူက သစ္သားပန္းကန္လံုးကေလးလုပ္ျပီးအဖိုးအိုကိုေကၽြးတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ အဖိုးအိုဟာတိတ္ဆိတ္စြာပဲ အခန္းေထာင့္ေလးကထမင္းစားပြဲေလးမွာ စားရပါတယ္ ။ တခါတခါသားျဖစ္သူနဲ႔ေခၽြးမျဖစ္သူရဲ႕ေဒါသတၾကီးဆူပူၾကိမ္းေမာင္းသံေတြကိုလည္းခံရေသးတယ္။
ဒီလိုနဲ႔တစ္ေန႔ေတာ့ သူတို႔သားကေလးျဖစ္သူဟာအိမ္ေရွ႕မွာ ျငိမ္ျငိမ္ကေလးထုိင္ျပီး တစ္ခုခုကိုစိတ္၀င္တစားလုပ္ေနတာေတြ႔လိုက္ရတယ္ ။ ဒီေတာ့သားျဖစ္သူဆီသြားျပီးမိဘေတြကခ်ိဳသာတဲ့စကားနဲ႔ေမးလိုက္တယ္ ။
“ သား ဘာလုပ္ေနတာလဲ ဟင္ ”
သားျဖစ္သူက သူ႔ဖခင္နဲ႔မိခင္ကိုျပံဳးျပီးၾကည့္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္ ..။
“ သားလည္း အေဖ့တို႔အေမတို႔လိုပဲအေဖအေမတို႔ၾကီးလာရင္ေကၽြးဖို႔သစ္သားခြက္ကေလးလုပ္ေနတာပါ ”
အဲဒီလိုေျပာျပီး သားျဖစ္သူကသူ႔အလုပ္သူဆက္လုပ္ေနခဲ့တယ္ ။မိဘေတြဟာသားျဖစ္သူစကားကိုၾကားျပီးအလြန္ပဲထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္သြားခဲ့ရတယ္။ သူတို႔ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာႏုိင္ဘူးတုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားျပီး ပါးျပင္ေပၚကေနမ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာခဲ့ရတယ္ ။ သူတို႔အမွားကိုသူတို႔ ထင္းကနဲ ျမင္သြားခဲ့ရတယ္ ။အိမ္ထဲကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့အဖိုးအိုကတိတ္ဆိတ္စြာ သူတို႔ကိုေငးေနတာေတြ႔လိုက္ရပါေတာ့တယ္ ။
===================================
သင္လည္းတစ္ေန႔ အဖိုးအိုျဖစ္လာမွာပါပဲ ။မိဘေတြကိုခ်စ္ခင္ၾကင္နာယုယျပီးကိုယ့္မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ေမတၱာတရားကိုျပသပါ ။ ကေလးေတြဟာသင္တို႔အျပဳအမႈေတြကို ျမင္တယ္ .. ၾကားတယ္..လိုက္မွတ္သားတယ္ ..။ သင္တို႔ျပဳသမွ်ဟာသင္တို႔ထံျပန္လာပါလိမ့္မယ္ ။
တစ္ေန႔ေန႔မွာ ကိုယ္ဟာ သားတစ္ေယာက္ျပီးေတာ့ဖခင္တစ္ေယာက္ျပီးေတာ့အဖိုးအိုတစ္ေယာက္ျဖစ္လာဦးမွာပါပဲ။ မေသခင္ေလး ေကၽြးရတဲ့ မိဘအတြက္ ထမင္းဟာသူတို႔ျမိဳခ်လိုက္တိုင္း မနင္ ..ပါေစနဲ႔ ။ေလ်ာေလ်ာရွူရွု၀င္ပါေစ ..။
“ မိဘေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ၾကပါေစ ”
(အဂၤလိပ္ပံုျပင္ The Wooden Bowlကိုဘာသာျပန္ပါသည္။)
# ဝက္ဝံေလးblog
Credit: True Man
ေအာင္ျမင့္ျမတ္(Myanmar Youths)
0 comments:
Post a Comment